Zgłoszenie Gladys21

Leilanii

Spodobał mi się ten temat, właściwie to nie mam doświadczenia w takim pisaniu, ale gdy już po przeczytaniu tematy pojawiła się w mojej głowie jakaś wizja, postanowiłam spróbować.

Imię i nazwisko: Ellie Joyce
Płeć: Kobieta
Wiek: 22 lata
Żywioł: Energia
Kraj pochodzenia: Anglia
Sława użyczająca wizerunku: Briana Evigan
Miejsce w ciele w którym znajduje się kryształ: szyjny odcinek kręgosłupa

Ellie wcale w życiu nie miała łatwo. Stara się być dzielna i odważnie kroczyć do celu. Jej upór i ambicja pozwalały jej nie załamać się, chociaż wiele razy była tego bliska. Zanim skończyła dwadzieścia lat, jej rodziny już prawie nie było. Śmierć jej młodszego braciszka, odejście ojca i śmiertelna choroba matki sprawiły, że nie miała podstawy na której powinien opierać się światopogląd. Została sama i tylko jej zaparcie sprawiło, że w obecnej chwili ma własne mieszkanie i studiuje inżynierię. Jednak to tylko powłoka. Tak naprawdę nie traktuje siebie jako kogoś wyjątkowego, jest samotna, nie ufa nikomu, nie ma w sobie ani krzty wiary w ludzi, przez to, że ci najważniejsi ją opuścili. Boi się swojej mocy i przez dłuższy czas nie potrafi jej używać. Ten fakt podłamuje jej wiarę w siebie i nie umie sama sobie z tym wszystkim poradzić. Lecz po pewnym czasie przełamuje się, aż w końcu jest w stanie nie tylko zaufać innym, ale też powierzyć im własne życie, i przejąć odpowiedzialność za ich.

Próbka mojej twórczości.
Życie potrafi płatać figle. Przekonałam się o tym na własnej skórze. Wszystkie moje plany, cele i dążenia zostały przez nie zmodyfikowane. Większość uległa przedawnieniu. Pojawił się tylko jeden cel. Jedna obietnica nie tylko wywróciła wszystko co miałam do góry nogami, ale też nadała sens mojemu istnieniu. Do końca życia będę pamiętała jej zmęczone, szare oczy wpatrujące się we mnie z nadzieją, jej słabą rękę zaciśniętą wokół moich palców i jej z trudem wypowiadany szept:
-Obiec aj mi, obiecaj, że jej nie nigdy zostawisz, że zostanie z Tobą. Wychowaj ją jak własną córkę. Proszę cię. Nie mogłabym nieść gdyby ją zabrano do obcych, obiecaj mi, musisz mi to obiecać.
Te słowa zmieniły mnie całkowicie, nieraz sama się nie poznaję. Z obojętnej, dbającej tylko o siebie stałam się osobą która była gotowa poświęcić wszystko, żeby zapewnić szczęście tej małej istotce, nawet swoje własne. Właśnie dlatego zdecydowałam się na coś, co zawsze potępiałam. Nie czułam do niego nic. Całkiem obcy mi człowiek. A jednak dla niej zdobyłam się na to. Obcy mężczyzna pojawił się w moim życiu, tylko po to by ona mogła zostać. Tylko to się liczyło.
Strużki wody lały się po szybie, a ja znowu rozpamiętywałam te chwile. Trudne dzieciństwo odegrało w moim życiu rolę o której do teraz nie mogę zapomnieć. Cały wzór rodziny, który kilkanaście lat temu z rodzicami i rodzeństwem tworzyłam, rozpadł się na moich oczach. Straciłam oparcie, bez którego stałam się osobą którą nie chciałam się nigdy stać. Niewrażliwą bizneswoman dbającą tylko o siebie. Nie potrafiłam być matką, żoną, dobrą przyjaciółką. Cały mój wszechświat krążył wokół mnie. Wszystko inne sprzątałam mu z drogi. Dopiero Lenka mnie zmieniła. Ta mała dziewczynka sprawiła, że przestałam być jedyną gwiazdą, że tym razem to ja zaczęłam krążyć wokół niej. Uczyłam się wszystkiego, jak ją kochać, jak o nią dbać, jak z nią przebywać. Uczyłam się razem z nią. Jej pierwsze słowa, kroki, uśmiechy, gesty, to wszystko było dla mnie nagrodą, dużo większą niż się spodziewałam. Nie zasługiwałam na nią. A jednak została mi dana, życie mnie nią obdarowało i do końca życia będę za to mu niewymownie wdzięczna.
Gdyby mi ktoś kilka lat temu powiedział, że porzucę wszystkie swoje marzenia, że całkowicie oddam się półrocznej córeczce przyjaciółki umierającej na raka, wyśmiałabym go. Ten całkowicie niepodobny do mnie i niepasujący mi scenariusz był śmieszny. Niczym łzawa komedia romantyczna. Coś chyba w moim życiu jest właśnie z takiej komedii, których do tej pory nienawidzę. Cóż za ironia, że znalazłam się właśnie w centrum jednaj z nich. Nigdy bym nie uwierzyła, że pozbędę się swojego egoizmu do którego tak bardzo się przyzwyczaiłam. Nigdy bym nie pomyślała… Nie na to co się stało później nikt na całym świecie by nie wpadł. A jednak stało się.
Odwróciłam głowę na dźwięk przekręcanego klucza w zamku. Drzwi się otworzyły i do przedpokoju wpadła uśmiechnięta, trzyletnia dziewczynka, brudząc parkiet ubłoconymi bucikami. Za nią wszedł wysoki, zielonooki mężczyzna, trzymając w ręku, różowy, malutki parasol. Uśmiechnął się do mnie i zaczął rozbierać dziewczynkę. To właśnie o nich mowa. O moich gwiazdach. O mojej rodzinie.

Piszę również bloga, więc jeśli to jest za mało to zapraszam na: [link widoczny dla zalogowanych]
Czekam na odpowiedź i pozdrawiam Gladys

Adolescente

Podoba mi się. Bardzo mi się podoba ta Twoja próbka. Jest taka klimatyczna Smile

. Oczywiście są tam jakieś zgrzyty (literówki, brak przecinka), ale to się zdarza, wiadomo.
Osobiście nie przepadam za Zmierzchem, ale to tylko moje prywatne zdanie. Każdy ma prawo lubić, co chce i nie jestem tu od oceniania gustu. Za to Twój blog jest śliczny, naprawdę.

Jestem za Smile

.

Swoją drogą... Jesteś z Rzeszowa? Bo zauważyłam taką informację na blogu.

Gladys21

prawie. trochę mi bliżej Jarosławia.

Adolescente

Wybacz, nie znam się na tamtych stronach, bo ja jestem z kompletnie innych okolic. Ale Lei mieszka całkiem, całkiem blisko Very Happy

.

To może trochę potrwać, bo chyba dwóch osób nie ma i nie będzie w najbliższym czasie...

Leilanii

Mieszkam w Krakowie, ale jestem z Krosna; właściwie spod Krosna Very Happy

I naprawdę mi się podoba- zarówno próbka, jak i blog, jak i postać...
Mam nadzieję, że większością głosów zostaniesz przyjęta i będzie nam się dobrze współpracowało Smile

ZA

Adolescente

Jak nie będzie długo odpowiedzi, to biorę odpowiedzialność na siebie i Cię przyjmę po prostu od ręki Smile

. Najważniejsze, że jest nie tylko moja opinia Very Happy

.

Adolescente

Temat zamknięty, Gladys, jesteś przyjęta. Rozgość się śmiało Smile

.

Zu

Tak dla formalności to ja oczywiście byłam za! Very Happy